Streszczenia i opracowania lektur szkolnych klp klp.pl
Pinokio był drewnianym pajacykiem, który powstał ze zwykłej szczapy drewna na opał, którą znalazł Majster Wiśnia. Pinokio był ubrany w papier w kwiatki, buty z kory i czapeczkę z ciasta. Jeszcze zanim przybrał kształty marionetki – psocił, skłócając ze sobą Antonia i Dżeppetta. Następnie przeszkadzał swemu twórcy w pracy – zdjął mu perukę, kopnął w nos – okazał się „niegodziwym chłopcem”. Dalsze jego postępowanie świadczyło, że był zły – uciekł Dżeppettowi i za jego sprawą staruszek trafił do więzienia.

Pinokio nie lubił się uczyć, wolał za to łapać motyle, chodzić po drzewach i kraść ptasie gniazda. Uwielbiał jedzenie, picie, spanie, zabawę i włóczenie się od świtu do nocy. Nie lubił być pouczany – ze złości gdy został nazwany pustą głową rzucił w Gadającego Świerszcza młotkiem i zabił go. Pinokio był wybredny i grymaśny – nie chciał jeść nieobranych gruszek, jednak głód sprawił, że połknął następnie skórki o ogonki owoców. Jednak nie był zupełnie pozbawiony uczuć. Gdy dowiedział się, że jego ojciec sprzedał surdut, by kupić mu elementarz rzucił mu się ze łzami na szyję.

Gadający Świerszcz uważał, że Pinokio to urwis jakich mało. Jest nieuprzejmy i leniwy, a ponadto jest nieposłusznym synem, który łamie serce swemu ojcu. Rzeczywiście często wydawało się, że Pinokio miał pustą głowę, ponadto ulegał chwili, jak podczas podjęcia decyzji o pójściu na przedstawienie marionetek. Nos Pinokia zgodnie z ostrzeżeniem Wróżki wydłużał się po każdym kłamstwie, które padło z jego ust.

Pinokio pokazuje swój charakter, gdy decyduje się oddać życie ze swojego najlepszego przyjaciela – Arlekina. Mimo swoich wad nigdy nie dał się przekupić. Udowodnił to, gdy odmówił układu z łasicami, które kradły wieśniakowi kury. Pinokio wykazał się także odpowiedzialnością, gdy pozostał przy rannym podczas walki Eugeniuszu.

Podczas swoich przygód Pinokio wielokrotnie uświadamia sobie swoje nieposłuszeństwo i bezduszność. Nazywa siebie leniem i włóczęgą. Wie, że zasłużył na kary, które go spotykają. Szczerze żałuje swych błędów, jednak wciąż popełnia kolejne, które sprawiają, że wpada w tarapaty. Bardzo pragnie być prawdziwym chłopczykiem, dlatego stara się zachowywać jak wychowane dziecko, jednak wciąż nie jest w stanie powstrzymać się od spełnienia swych zachcianek.

Po uratowaniu Dżeppetta Pinokio całkowicie się zmienił. Wpłynęły na to szczególne doświadczenia, które zebrał odkąd po raz pierwszy uciekł w domu. Zaczął ciężko pracować i pilnie się uczył, dzięki czemu mógł utrzymać ojca i siebie. Oszczędności oddał chorej Wróżce, za co spotkała go nagroda – stał się żywym chłopcem o jasnej twarzy, szeroko otwartych niebieskich oczach, ciemnobrązowych włosach i uśmiechniętych ustach. Główny bohater powieści Collodiego z nieposłusznego, złośliwego, leniwego oraz wciąż kłamiącego pajaca zmienił się w grzecznego, posłusznego troskliwego i mądrego chłopca. Mimo wszystkich wybryków i niepowodzeń bohater ten zasługuje na szacunek.



Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij






  Dowiedz się więcej
1  Pinokio - streszczenie szczegółowe
2  Pinokio - cytaty
3  Pinokio – skrócony plan wydarzeń